Lulzim Tafa është poet, rektor i Universitetit AAB në Prishtinë (2012 – 2020), dhe profesor universitar. Ai ka lindur në vitin 1970 në Lipjan, Republika e Kosovës. Studimet themelore dhe të magjistraturës i ka përfunduar në Fakultetin Juridik të Universitetit të Prishtinës, ndërsa studimet e doktoratës në fushën e drejtësisë i ka përfunduar në Universitetin e Shtetëror Sarajevës.
Lulzim Tafa ka një përvojë të konsiderueshme si profesor i rregullt dhe profesor vizitor i lëndëve penale në disa universitete në Kosovë dhe jashtë saj. Gjatë karrierës së tij ai ka ushtruar funksione me rëndësi në tërë hierarkinë akademike, përfshirë poste menaxheriale në qendra kërkimore, fakultete dhe në shërbime universitare. Është anëtar i redaksive të disa revistave shkencore dhe anëtar i këshillave udhëheqëse të disa organizatave në fushën e shkencave juridike, të drejtave të njeriut, kriminalistikës, etj.
Aktualisht është Kryetar i Këshillit Drejtues të Kolegjit AAB, universitetit më të madh jopublik në Kosovë e në rajon, ku është shquar për udhëheqje kreative duke e bërë universitetin qendrën kryesore arsimore të kulturës dhe artit në vend. Është themelues i Qendrës për mbrojtjen e të drejtave të njeriut në Kolegjin AAB si dhe i Qendrës Kulturore dhe i Teatrit profesionist “Faruk Begolli”.
Ka themeluar pesë çmime ndërkombëtare në fusha të ndryshme, përfshirë edhe Çmimin Ndërkombëtar për Letërsi dhe Arte “Ali Podrimja”.
Po ashtu është angazhuar për krijimin e lehtësirave për studentë me nevoja të veçanta dhe pjesëtarë të komuniteteve pakicë. Është edhe bashkëthemelues i British School of Kosova, që është shkolla më e madhe jopublike në Kosovë, si dhe i Televizionit ATV, njëra ndër shtëpitë kryesore mediatike në vend.
Nga Revista Euromenager dhe Unioni i Menaxherëve të Evropës në vitin 2014 është zgjedhur menaxheri i vitit në fushën e arsimit.
Si POET, Lulzim Tafa i takon plejadës së poetëve të viteve të nëntëdhjeta, në kohën kur në Ballkan kishin shpërthyer luftëra të përgjakshme si rezultat i shpërbërjes së ish-Jugosllavisë, kur popullit të Kosovës i kanosej shfarosja etnike dhe kulturore. Poezi ka filluar të shkruaj si nxënës i shkollës fillore. Poezitë e para i ka botuar në revista të shkollës së mesme, ndërsa librin e parë me poezi e ka botuar si student.
Lufta dhe katastrofa humanitare e vitit 1999 e gjeti në Kosovë dhe i shkatërroi shtëpinë, bibliotekën, librat, fotografitë dhe mbi 300 poezi në dorëshkrim. Pas luftës ai vazhdoi të merret me të drejtat dhe liritë e njeriut, duke promovuar paqen përmes artit. Ai gjithashtu është lobues për të drejtat e kafshëve. Falë angazhimeve të tij, Kosova ka miratuar ligje të ndryshme që kanë të bëjnë me mbrojtjen e të drejtave të kafshëve.
Megjithëse jurist me profesion, profesioni i tij primar dhe pasioni jetësor është letërsia. Ai është autor i shumë librave me poezi. Poezitë e tij janë të përkthyera në disa gjuhë të botës dhe të përfshira në shumë antologji, është shpërblyer me shumë çmime letrare. Veprat e tij deri më tani janë përkthyer në gjuhët angleze, gjermane, italiane, serbe, kroate, boshnjake, malazeze, turke, greke, rumune, rome, frënge, ukrainase, azere, suedeze, arabe, maqedone, ruse, sllovene, hungareze etj.
Ai është një nga poetët Kosovarë më të njohur në botë. Shtëpi të njohura botuese nga mbarë bota kanë përkthyer dhe botuar librat e tij, kurse shkrimtarë e kritikë letrarë nga vendi dhe bota e kanë vlerësuar lartë krijimtarinë e tij artistike. Për poezinë e Lulzim Tafës, kanë shkruar revistat më të njohura ndërkombëtare të fushës së letërsisë dhe i kanë botuar ato. Është njëri ndër poetët më të njohur dhe më të përkthyer të letërsisë shqipe në botë.
Është anëtar i rregullt i Akademisë Evropiane të Shkencave dhe Arteve, anëtar i rregullt i Akademisë së Arteve dhe Letërsisë, në Paris. Është fitues i shumë çmimeve dhe mirënjohjeve ndërkombëtare për letërsi, si: “Mihai Eminescu” në Rumani, “Nadje Namad” në Liban, “Radovan Zogoviq” në Mal të Zi, “Pablo Neruda” në Itali, “Aleksandri i Madh” në Greqi, “Ramadan Sinani” në Maqedoni, etj. Gjithashtu është laureuar disa herë me titullin “Doctor Honoris Causa” nga shumë universitete ndërkombëtare. Gjithashtu, Ai është dekoruar me titullin ambasador i paqes botërore nga Komiteti Botëror i Paqes me bazë në Indonezi.
Për kontributin e tij në fushën e letërsisë, në vitin 2018, Presidenti i Republikës së Kosovës, për kontribut të jashtëzakonshëm në fushën e letërsisë dhe artit e dekoroi me Medaljen Presidenciale të Meritave.
Librat e tij më të njohur janë:
Disa nga botimet në gjuhë të huaja:
Disa opinione të shkurta për krijimtarinë e Lulzim Tafës, të shkëputura nga recensione më të gjata:
Poezia e Lulzim Tafës kaherë përplaset për muret tona, ku buzëqeshja ka humbur veten dhe kot ecim pas gjurmëve të saj. Një zot e di se çdo të ndodh me atë buzëqeshje që nuk pranë duke na kërkuar sepse vazhdimisht ne po e humbim dheun nën këmbë. Këtë poet e shquan guximi intelektual, si dhe mënyra e artikulimit që e dallon nga poetët e tjerë të letrave shqipe, ku poetët shpesh e humbin rrugën e tyre dhe kurthohen në fjalë, duke e bërë kështu këtë poet njërin prej poetëve më interesantë që ka sot letërsia jonë.
(Ali Podrimja – Kosovë)
Lulzim Tafa në përvojën poetike të Kosovës dhe letërsinë bashkëkohore shqipe sjell një frymë dalluese, të veçantë, post moderne – që nga tonet parodike deri në dridhjen e tradicionales që është e rëndësishme për të gjitha letërsitë që kanë arritur pjekurinë. Lulzim Tafa është poet që nuk i frikësohet asgjëje, “fushëbeteja” e tij është gjuha, e aty, siç e dimë poetët nuk arrin t’i mundë askush. Poeti Lulzim Tafa është vërtetë poet i guximshëm, i talentuar, ngurrues ndaj mitomanisë folklorike e cila gjithmonë sulmon poezitë e disa popujve ballkanik. Për Tafën, si për të gjithë poetët e mëdhenj, poezia është “mrekullia e botës dhe fuqia e zotave” para së cilës gjithçka bie në harresë.
(Jevrem Brkoviq, Mali i Zi)
Lulzim Tafa është një poet i njohur nga Kosova, poezia e të cilit lexohet kudo në botë.
Me librin ‘Lutje e pazakontë’ lexuesve i’u prezantohet një “poet i pazakontë” i cili tanimë është një emër i njohur i poezisë jo vetëm në Evropë, por edhe më gjerë. Tafa është njëri ndër përfaqësuesit kryesorë të poezisë post moderne sot në Evropë, një poet i veçantë dhe që shkruan bukur. Sapo lexon vetëm disa vargje, has në një botë të panjohur dhe e gjen vetën në një univers jashtëzakonisht të bukur. Pas leximit ju do të jeni më të pasur dhe me një përvojë të paharrueshme.
(Atila Balazs – Hungari)
Momentet më të lumtura poetike të Lulzim Tafës ndodhin, megjithatë atëherë kur pështjellohen dhe kryqëzohen kohët dhe planet, kur poeti i këndon pemës së mollës që jeton në kujtimet e tij dhe ka mbijetuar bashkë me poetin tmerret e shkatërrimeve të luftës. Kur e lexon këtë poet shqiptar nga Kosova ke ndjenjën sikur po e lexon Zhak Preverin.
(Abdulla Sidran – Sarajevë – Bosnje dhe Herecegovinë)
Vargjet e poetit nga Kosova Lulzim Tafa janë emocion i mprehtë si një shpatë, janë të ashpra por të shkëlqyera. Ky poet të magjeps, si atëherë kur i këndon dashurisë ashtu edhe lirisë.
(Daniel Marian – Rumani)
Te Lulzim Tafa ekuilibri ndërmjet formës dhe substancës nuk është i çekuilibruar, ndërsa simbolika, mugujt e kuptimeve, nuk mund të themi se mungojnë. Autori kërkon t’i flasë universit të krijuar përmes identitetit të plasuar në varg, duke e konfiguruar pa shtypje, pa këmbëngulje në të shprehur, dhe pa ndonjë prapavijë poetike, por shpeshherë me nuanca të qëlluara paralajmëruese që mbetën ne kujtesë.
(Marius Chelaru – Rumani)
Që nga momenti i botimit të librit të tij të parë me poezi, Lulzim Tafa ka demaskuar me mjeshtri pushtimin dhe gjenocidin serb mbi popullin e Kosovës, dhunën e ushtruar mbi kulturën, fenë dhe letërsinë kosovare. Kjo letërsi, përfshirë edhe stilin e Lulzim Tafës është një formë origjinale e të shprehurit që ka magjepsur shumë studiues dhe antropologë. Këtë rigjenerim të historisë së përgjumur të një populli të lashtë, po e bënë Lulzim Tafa me poezinë e tij të spikatur.
(Peter Tase – Shqipëri – SHBA)
Për Lulzim Tafën, bota dhe koneksionet, bota dhe kontakti individual përbën lëndën e nevojshme përvëluese, së bashku me guximin e krijimtarisë. Mu për këtë poezia e tij nuk është ë bartur por e përjetuar, dhe gjithçka nis nga një rast, një motivacion, një kauzalitet. Autori furnizohet kështu sipas rendit me një program non-stop të botës, mbi raftet e së cilës gjendet gjithçka për çdo kënd. Ai definohet si një poet i ,”pandreqshëm’’, i joshur nga bota në të cilën jeton, dhe të cilën e transponon me një afsh të veçantë në poezinë e tij. Ky është njëherësh edhe profesioni i tij besnik, kur poeti nuk i vë kurrë pikë vargut.
(Monika Muresan – Rumani)
Në poezinë e tij, poeti Lulzim Tafa gjithmonë përpiqet të përshkruaj dy botët e tij të ndërlidhura: botën e brendshme me kujtimet, ndjenjat dhe ëndrrat, dhe botën e jashtme, atë realen (të vërtetën). Për këtë qëllim në poezinë e Lulzim Tafës janë vendosur dy mjete origjinale dhe efektive për të shprehur substancën poetike: kornizat dhe ‘’krahasimin e luftërave’’
(Daniel Lion – Rumani)
Lulzim Tafa është një poet shqiptar nga Kosova, stili i të cilit dallon nga poetet e tjerë të Ballkanit. Poezia e tij gërsheton lirikën me epikën dhe dramatiken, në përmasa të barabarta. Autori konstrukton figura stili/shprehje poetike interesante, mbi do shtigje që mund të konsiderohen si kufiri i atdheut të poezisë, së paku me një hap që depërton përmes portës së ëndrrës, tejmatanë së cilës, muzat derdhin në kosheren e tyre, mjaltin e qiejve të fjalës.
(Inger Lalander – Suedi)
Poezitë e Tafës janë amanetlënëse, të gërmuara me thonj dhe gjuhë (ashtu siç poezitë e veta i ka mihur poeti i madh grek Jergos Seferis) nga jeta, nga toka e Kosovës, por që vlejnë për të gjitha vendet dhe popujt. Në poezitë e Lulzim Tafës flet liria e errësuar, gejzeri i fuqishëm nga zemra e poetit. Këto poezi janë kushtrimtare nga hapësira e thellë në të cilën jeton ajo që është arketipe, iskone. Ato janë ruajtës besnik e të sigurt të akteve iskone, të cilat Tafa i bartë në kohën e vet. Ky poet, predikues i shpresës, bartë diellin mes për mes errësirave të kohës. Ashtu e kam parë, duke e lexuar poezinë e tij. Këso privilegjesh dhe nderimesh nuk ndodhin aq shpesh. Kjo fjalë imja hyrëse, është një dhuratë modeste për Tafën, për poezinë e tij dhe të gjithmbarshme shqiptare, e cila, jam i sigurt se do të jetë zbulim i madh evropian dhe botëror.
(Mirash Martinoviq, Mali i Zi)
Lulzim Tafa u përket poetëve vitalistë, neuromantikë, të ekzaltuar. Dëshmohet si një analist psikologjik subtil, duke kultivuar nganjëherë një humor të bindshëm sarkastik.
(Lucian Gruia – Rumani)
Poeti Lulzim Tafa shkruan në mënyrë të ndjeshme, të përjetuar, të sinqertë, të ngroh. Sensibiliteti dhe sensiviteti i tij transformohet dhe derdhet pothuaj në secilën poezi të librit, ku dy fytyrat kryesore femërore Teuta dhe Ajkuna (Una) janë shtylla kryesore, si zjarri dhe flaka, por edhe frymëmarrje, përmallime, ëndrra, kënaqësi, kujtime… Tafa i zbërthen ëndrrat. I vesh dhe i zhvesh metaforat, i njeh dhe i përjetëson, i peshon dhe i mat kohën dhe hapësirën, botën dhe shekullin… Ai interesohet dhe e vëzhgon rrugën e dritës, gjithmonë duke e vrojtuar edhe anën e errët, duke e balancuar si një drejtpeshues dhe pothuajse të njëjtën kohë në mes jetës së qenit dhe të njeriut, duke i shijuar frytet, por edhe mallkimin e krijimtarisë dhe zejes së shkrimtarit.
(Hristo Petrevski – Maqedoni e Veriut)
Poeti Lulzim Tafa posedon talentin për të transfiguruar realen në një regjistër lirik special, në konfesionet e shiut dhe të hijes, të jetës dhe vdekjes, të dashurisë së degdisur por, veçanërisht të shpresës se dhimbja do të tjetërsohet nëpërmjet dashurisë dhe besimit, në një mëngjes të ekzistencës së një ardhmërie tjetër. Dashuria është njëra nga shtyllat e poezisë së autorit, por edhe jeta e vdekja, dashuria duke pasur forcën për ta shndërruar kohën në jehonat e përmbushjes së shkretëtirës në zemrat e disave, në një oazë të frytit dhe ëndërrimit permanent. Lulzim Tafa posedon dijen për ta kuptuar fshehtësinë e pikave të vesës në qetësinë para agimit, si dhe tingujt e kambanës që paralajmërojnë ngjarjet e ardhshme.
(Ion Deaconescu – Poet dhe Studiues Rumun)
Poezia e Lulzim Tafës tingëllon si një bisedë inteligjente me lexuesin. Thënë troç, kjo është poezi që të bën për vete si me emocionin që transmeton, ashtu edhe me ekspresivitetin e saj gjuhësor. Lexohet lehtë, por nuk shlyhet kollaj nga kujtesa.
(Agim Vinca – Kosovë )
Asketizmi poetik për të pa treguarën, bashkëfajësi dhe bashkëvajtje, e parë në kontekst të epikës intime, është kjo një nga vlerat më të theksuara të poezisë së Lulzim Tafës në librin “ I kam edhe dy fjalë”. Ironia dhe paradoks për ekspozues, të disiplinuara dhe racionalizuara gjuhësisht, plotësojnë të përjetuarën kolektive, e cila duket si e vendosur në një pëlhurë harmonie të mistershme. Kjo brishtësi nuk është e vërteta, por pasion për të vërtetën, e cila synohet të thuhet me dy fjalë, po në fakt, as që thuhet dhe as që do të thuhet ndonjëherë pos me artin poetik, po, si në poezinë sa të pazëshme po aq alarmuese, të Tafës.
(Ibrahim Berisha – Kosovë)
Në vargjet e Lulzim Tafës funksionalizohet përmbushja e idealit të synuar: të shijuarit e bukurisë. Prandaj, strukturimi i ndjeshmërisë, i ideve, i motiveve, i temave, etj., sikur u ngjan vegimeve kombinuese në paralojën e një ankthi poetik, në të cilin sistemi i të shprehurit poetik mbështetet në ballafaqimin e botës reale me botën joreale, për të shpjeguar esencën e jetës përmes esencës së poezisë.
(Sali Bashota – Kosovë)
Lirikat e Tafës shquhen për ekonomizimin e skajshëm të fjalëve, nëpërmjet lojës gjuhësore, pa të cilën nuk ka letërsi, thotë shumë dhe përcjell mesazhe të gjithkohëshme. Poezia e tij ka aftësi të çuditshme komunikimi me lexuesin e sotëm. Jemi të bindur se ajo do të komunikojë edhe me lexuesin shqiptar, por edhe të huaj.
(Salajdin Salihu – Maqedoni e Veriut)
Fryma rebele, ironia e hollë deri në sarkazëm, shpërthimet e natyrshme e jo të stisura, që i gjejmë të rralla në poezinë shqipe, janë tiparet që e përshkojnë poezinë e Lulzim Tafës, i cili arrin të venit kufijtë ndërmjet epikës dhe lirikës, që do të thotë se herë-herë shpërfaqë një epikë lirike dhe sidomos një lirikë epike, në atë që mund të quhet poezi dashurie.
(Rrahman Paçarizi – Kosovë)
Lulzim Tafa konstrukton, herë pas here, figura stilistike dhe shprehje poetike interesante në kuadrin e një game variacionesh të ndryshme që ndërlidhen me opsionin e tij. Lulzim Tafa na pajisë me risi dhe cilësi, kurse libri i tij e pasuron lexuesin e huaj me personazhe legjendare dhe ide aktuale. Ai paraqet një frymë të shëndetshme lirike të një ajri të freskët në materie të letërsisë. Personazhet, vendet dhe ngjarjet, lexuesi i ndjek me një kureshtje të veçantë.
(Laura Rushani – Maqedoni e Veriut – Rumani)
Krijimtaria poetike e Lulëzim Tafës është e fuqishme e thellë dhe tronditëse në letërsinë më të re shqiptare. Vargjet e tij përshkohen nga një filozofi e thellë humaniste dhe janë tepër thumbuese për sjelljet e atyre që përfitonin në këtë kohë rrëmujë. Kjo kohë ku vepron katrahura ,intriga, shfrytëzimi, egoizmi, injoranca, dhe të gjitha të këqijat tjera poeti fton “shiun e shenjtë“ për pastrim të ndërgjegjes dhe lindjes së epokës së demokracisë dhe respektimi i drejtave të njeriut.
(Ile Demiri – Kosovë)
Lulzim Tafa krijon një poezi interesante që dëshmon forcën e personalitetit. Nëse dikush i kërkon Zotit guxim apo fuqi, Zoti nuk i jep guxim apo fuqi, por oportunitetin në të cilin duhet të zbulojë vetë se ka guxim dhe fuqi. Armiku në vargjet e tij i drejtohet Zotit për ndihmë, por më kot e ka, sepse Zoti nuk e ndihmon të ligun por viktimën.
(Baki Imeri – Maqedoni e Veriut – Rumani)
Te kjo formë e poezisë, leximin e kam bërë siç lexohet realiteti i kohës. Kësisoj Tafa me qëllim spikatë idenë e përsëritjes së temave. Me një fjalë kjo përsëritje e qëllimshme lexohet sikur koha apo ditët e javës që përsëriten, mirëpo ngjarjet ndryshojnë.
(Jeton Kelmendi – Kosovë)
Thellësitë meditative të Lulzim Tafës shfaqen me vjershërime të gamave koloristike me disponime herë si akuarele me puhiza të freskëta, e herë-herë me metafora të ngrysura monokrome. Lirizmi dhe dramaciteti bashkëveprojnë duke e kontrapunktuar njëri-tjetrin. Ndërkaq, mesazhet ndërthuren lakonikisht me skalitje mjeshtërore.
(Shyqri Nimani – Kosovë)
Lulzim Tafa, artin e së mundshmes, politikën, e bën art të letërsisë nëpërmjet figurave poetike: alegorisë, ironisë, satirës, metaforës, simbolit, krahasimit, epitetit, paradoksit etj., të cilat i shpërndan pak në tituj të poezive, më shumë në vargje. Por, nuk janë këto figurat që e bëjnë interesant këtë poet dhe as që i japin fund ligjërimit të tij.
(Berat Armagedoni – Kosovë)
Dashamirët e poezisë, në vargjet e Lulzim Tafës do të gjejnë kualitete të njëmendta të lirikes moderne para se gjithash: ngrohtësinë, hidhërimin, melankolinë, drejtpërdrejtshmërinë, kretinizmin, melodiziotetin. Gjuha e pasur dhe pikturale, po ashtu paraqet edhe një kualitet krijues të poetit, emotiviteti dhe butësia e të cilit , po ashtu paraqet cilësi, emotiviteti dhe butësia lindin nga ngazëllimi i sinqertë dhe ëndrrat, e gjithë kjo në pajtim me ngazëllimin dionizian dhe lamentim, kështu, individualja ngjitet me kolektiven, kurse lokalja me universalen, në ç’ mënyrë fitohet në rëndësinë më të gjerë estetike, të vizionit poetik dhe në metaforizimin e pasur të shprehjes.
( Milutin Gjuriçkoviq – Serbi)
Poezia e Lulzim Tafes është semiotikisht zemër prekëse: ajo është në modusin e përhershëm të hulumtimit, prandaj edhe nga lexuesi kërkon po ashtu po atë. Me fjalë të tjera, madje edhe ajo që duket si poezi dashurie, nuk është (domosdo) (vetëm) poezi dashurie. Vargjet e tij Tafa opsesivisht i ushqen me motivet e gjakut, duke orientuar kështu në përvojë vetanake të çmendurisë së palogjikshme të luftës por edhe duke përkujtuar atë sesi dhe sa poezia mund të jetë universale, madje edhe kur pikëmbështetjet e veta i ka në periudhën shumë konkrete të një realiteti tragjik. Poezia e Tafës është rekonstruksion i detajuar i atij realiteti, reminishencë e trazuar ndaj pamfletit universal. Secila nga poezitë e tij është një enigmë e episodes së përgjakshme të historisë e së cilën lexuesi, duke e çshtresesuar, i palos copëzat e ngjarjeve historikisht të vërtetuara.
(Tina Laco – Bosnje dhe Hercegovinë)
Lulzim Tafa është poet i cili e le të hapur mundësinë e interpretimit të shumanshëm. Mënyra e të shkruarit që ka përzgjedhur ai, vetvetiu nënkupton se ai nuk i imponohet lexuesit. Përkundrazi, ai e lë atë lirshëm që ta shijojë poezinë e tij dhe që pastaj nëpërmjet shumësisë së interpretimit të gjykojë në mënyrën e vet.
(Xhemajl Peci – Kosovë – SHBA)
Lulzim Tafa e kundron botën si një dhuratë të bekuar dhe të përjetshme. Ai din ta deshifrojë dritën e brendshme të fjalëve. Fjalët e tij bëjnë dritë, sepse ato janë drita e përjetshme e shpirtit shqiptar. Lulzim Tafa i jep prioritet elegancës së ligjërimit poetik. Poeti është pronar i përjetimeve shpirtërore në kontekstin e ndjenjave që manifestohen. Autori të befason me thellësinë e përshkrimit të momenteve dhe përjetimeve. Vargjet e tij duken si do perla neo romantike me vlera post moderniste që nuk e anashkalojnë gjininë hijerëndë të variantës klasike. Herë-herë, revolta e poetit është e provokuar nga manifestimi i egër dhe i pamëshirshëm i kapitalizmit të xhunglës që shkon duke pluhurosur vlera tradicionale, morale dhe normale.
(Lucian Gruia – Rumani)
Poeti Lulzim Tafa është një lirik delikat dhe i ndjeshëm, i cili shkruan për mjedisin e tij, për jetën dhe dashurinë intime, për atdheun dhe natyrën, për patriotizmin dhe universin dhe tema e motive të tjera pak a shumë të zakonshme. Aq sa është kombëtar dhe patriotik (“Teuta”, “Skënderbeu”), po aq është edhe humanist dhe kosmopolitan në solidaritet dhe tolerancë, duke treguar dashurinë dhe besnikërinë e pa fshehur jo vetëm për të vetin, por edhe për të gjithë kombet e tjerë përreth.
(Bajram Haliti – Poet dhe Studiues Rom)
Lulzim Tafa është një poet që shkruan pastër, thjesht dhe njerëzisht. Ai pothuajse në mënyrë të perfeksionuar përdor gjuhën dhe kombinimet stilistike figurative, si në mënyrë të drejtpërdrejtë ashtu edhe në atë kuptim simbolik. Nuk kërkon ndonjë eksperiment moderniteti apo avangarde në veprën e tij, por, siç do të thoshte Tolstoi: “Ai e do vetëm atë që është e mundur dhe e arritshme për mendjen njerëzore, në poezinë e këtij poeti – gjithçka është në vendin e vet. Lulzim Tafa na ndihmon të kuptojmë të pakuptueshmen dhe ta duam atë që dhemb.
(Vladimir Alexandrovich – Rusi)
E gjej veten duke lexuar veprën e Lulzim Tafës dhe duke zbuluar talentin e tij të madh në këto kohë shumë të trishta, kur Evropa është shkatërruar nga lufta Rusi-Ukrainë dhe unë jam e goditur nga largpamësia e tij nga vargjet e tij për paqen dhe luftën, fjalë për fjalë e magjepsur nga stili i veçantë, inovativ dhe i paparë i vargjeve të dashurisë. Ato janë referenca erotike të këndshme dhe delikate që tregojnë pasionin e njeriut, por ka edhe shumë kompozime me aludime për vdekjen në minuetin e zakonshëm mes Erosit dhe Thanatosit. Poezia e tij është një formë rezistence, një formë dëshmie dhe proteste.
(Claudia Piccinno – Itali)
Poezia stoike e Lulzim Tafës na jep një shembull të rrugës që duhet ndjekur në mundimet e fatit tonë, që kujton të vërtetën e lashtë të trupit hermetik për analogjinë midis qiellores dhe tokësores. Pas perdeve të iluzionit, një stisje gjithnjë e më të papërshtatshme, gjejmë një vetvete që, ndërkohë që përfshihet në rrjedhën e jetës së përditshme, ruan distancën e nevojshme për të mos u tretur në dallgët e saj.
(Dymytro Chystiak – Ukrainë)
Përmbajtja e përgjithshme e poezive të Lulzim Tafës është shpëtimi nga të gjitha llojet e anomalive socio-psikologjike-shpirtërore që ndodhin në botën e shekullit të 21-të. Marrëdhënia midis botës dhe gjendjes mendore të imazhit mishërohet jo nga peizazhet e përgjithshme, por nga faktet e gjalla, konkrete të jetës. Kaosi dhe ngjarjet kaotike, luftërat, konfliktet, lojërat politike, incidentet dhe masakrat që mbizotërojnë në mbarë botën, marrin përmbajtje të thellë në vargjet e tij, duke u paraqitur herë me nuanca ironike, herë me ngjyra të ashpra-realiste, thelbi i ngjarjeve universalizohen dhe ngrihen nga aspekti i të vërtetave njerëzore.
(Elnara Akimova – Azerbajxhan)
Lulzim Tafa është një poet që dramën e tij jetësore përpiqet ta përmbledhë, portretizojë dhe pastaj ta unifikojë me pamjen e botës përreth nesh. Mendimet e tij janë të qarta dhe koncize.
Në mënyrë precize ai e bën të mundur vendosjen e një komunikimi të plotë dhe pothuajse të përsosur me lexuesit. Që në fillim kur bëhet fjalë për poezinë e këtij poeti, është e domosdoshme për të përcaktuar arritjet estetike dhe veçantitë e lirikës së tij.
(Jože Brenčič – Slloveni)
Lulzim Tafa në poezi nuk e merr rolin e të urtit siç dinë t’i vënë vetës detyrë disa krijues. Ai niset prej një pike. Niset thjeshtë; pa fjalomani; merr rrugë të gjatë vetëm me një trastë bote të tij të domosdoshme. E arrinë aty ku ka planifikuar, por pa barrën e rrugës, pa ngarkesat e jetës. Ai e shijon rrugën dhe ngjarjet që i dalin para. Tafa, me krijimet e tij e prinë rrugën me imazhe poetike para të cilave e lakmojmë ne të tjerët ( të tjerat). Guximshëm e lakmojmë.
(Naime Beqiraj – Kosovë)
Poezia e Lulzim Tafës është parabolë dhe paradox post modern, që spikatë realitetin që përplaset me mënyrën e kundrimit të gjânavet nga mendësia (edhe poezia) tradicionale. Tafa e bân risemantizimin e mitit të kronosit me gjuhën e tij lakonike dhe me mjetet vetanake shprehëse. Tafa nuk flet, ai krijon imazhe, i ngatërron ato qëllimshëm, që lexuesi t’ rivendosë si në ni mozaik ‘puzzle’, tu e bâ secilën fjalë poetikisht figurë në vete, ngjarje… Tuebâmje Thjeshtë, poezia e Tafës asht kufini ndarës mes estetikës dhe profanës mondane.
(Halil Matoshi – Kosovë)
Kur lexova poezinë e Lulzim Tafës për herë të parë, më pushtoi një ndjenjë e çuditshme e jetës së Rozmarit. Referencat e tij të qarta për jetën e përditshme dhe për më tepër referencat e tij të sakta për mitet dhe simbolet më tërhoqën teper shumë vëmendjen.
(Reza Hosseini – Iran)
Poezia e Tafës është poezi e dy poleve që në vetvete janë të kundërta: në njërën anë është poezi e vuajtjes dhe e dobësisë. Kurse në anën tjetër, është poezi e moralit të lartë dhe idealit, ku përfundimisht e dyta e mposhtë të parën. Autori Tafa e ka talentin që me pak fjalë të thotë shumë dhe të rrëfejë një histori të tërë.
(Ardit Mehmetaj – Kosovë)
Vargjet e Tafës kanë një kusht për t’u lexuar, ato zbresin në fushat e rrafshëta, në kthina të pa ekspozuara, në bjeshkët e thepisura dhe në mjedise shoqërore të shpërfaqur. Poezia e Lulzim Tafes apostrofon personifikime të ndryshme, tendenca që shtyjnë mendjen e njeriut për të gjykuar një rrjedhë normale të shoqërisë, bastardimet duke rrëshqitur në emër të patriotizmit drejt grykësisë, pangopësinë e neveritshme. Poezia e tij apostrofon personifikime të ndryshme, tendenca që shtyejnë mendjen e njeriut për të gjykuar një rrjedhë normale të shoqërisë, bastardimet duke rrëshqitur në emër të patriotizmit drejt grykësisë, pangopësinë e neveritshme.
(Mergim Bekteshi – Kosovë)
Poezitë e Tafës janë poezi të pasura me një konglomerat figuracionesh si dhe të ndërtuara përmes një “horizonti” imagjinativ. Gjuha me të cilën realizohen këto poezi tregon lirinë e poetit që e ka në lirikë gjë e cila i mundëson lexuesit që poezisë së tij t’i jap interpretime të ndryshme pa e kufizuar. Një gjë të tillë e mundëson mungesa e pikësimit në fund të vargjeve. Poezitë e Tafës nuk janë të ndërtuara me një ritëm të njëtrajtshëm ato përbëhen nga forma e lirë, gjë që mundëson leximin e tyre vetëm me një frymë.
(Kreshnike Bruqi – Kosovë)
Ilir Tafa u lind në Lipjan më 1974. Është njëri ndër aktorët më të njohur dhe më të popullarizuar në Kosovë dhe jashtë vendit. Ai ka luajtur në shumë projekte filmike dhe teatrale në Kosovë dhe jashtë saj sidomos në Bosnje e Kroaci.
Ilir Tafa, me fillimin e studimeve nisi të zotërojë profesionin e aktorit, ku për një kohë shumë të shkurtër realizoi vepra brilante në teatër e kinematografi, si në vend ashtu edhe jashtë. Deri më tani ka luajtur në disa filma artistik dhe seriale,si dhe në shumë shfaqje teatrore, me role skenike nga më të ndryshmet si: ”Sonte jam vetëm”, ”Alo 038″, “Studio 2”, në filmat artistik “Atje ku nuk lind dielli”, “Shtëpia e tmerrit”, në serialet ”Kamera me yjet”, “Kandidati për president”, “Kaçurrelët”, “Zogjtë e luftës”.
Nga viti 2009 merr pjesë në shumë projekte artistike si në teatër, film dhe TV. Në gjithë hapësirën e ish-Jugosllavisë Ilir Tafa është bërë i njohur me serialin “Lud, Zbunjen, Normalan”.
Çmimi “Aktorit më të mirë”, iu nda nga Festivali i Filmit i Kosovës – Gjilan, Festivali i Komedisë Shqiptare, në Preshevë, Festivali Ballkanik i Teatrit, në Prishtinë dhe Festivali i Teatrove Shqiptare i mbajtur në Dibër të Maqedonisë.
Ilir Tafa mban gradën më të lartë universitare në fushën e aktrimit dhe është mësimdhënës i disa lëndëve. Jeton dhe vepron në Prishtinë.
Ligjëron lëndët:
Diksion II
Interpretim
Research Interests: Development Management, Public Policies, Business Environment; Strategy Post –Conflict Reconstruction and Restructuring
Experience : Professor Mustafa is lecturing Development Management, Strategies and Policies of Economic Development and is experiencing in designing and managing public policies. He is Co-founder of Riinvest Institute ( 1995). and served as its president until 2010. For two mandates (2010-2017) was an MP at Kosovo Assembly (non – party affiliated) and Chaired the Comity for Economic Development, and Trade and Industry. Currently Senior Fellow at Riinvest Institute. Experienced also in leading and managing projects within engagements at Riinvest Institute (more than 40 reports published). He published 10 University textbooks and monographs.
Selected publications :
Selected Research Reports
Arian Zeka është Drejtor Ekzekutiv i Odës Ekonomike Amerikane në Kosovë. Ai është emëruar në këtë pozitë në qershor të vitit 2012, ndërsa organizatës i është bashkuar në nëntor 2009 duke shërbyer si Udhëheqës i Departamentit të Politikave, i promovuar më vonë në Zëvendësdrejtor të organizatës. Nën udhëheqjen e tij, Oda Amerikane gati ka trefishuar anëtarësinë e saj, duke u shëndrruar në njërën prej Odave Amerikane më të suksesshme në mesin e 45 Odave Amerikane anembanë Evropës. Ai është edhe anëtar ex-officio i Qendrës së Arbitrazhit.
Ai është anëtar i Këshillit Drejtues të Kolegjit AAB që nga janari i vitit 2016, derisa në të njejtën kohë shërben edhe si anëtar i Bordit të kompanisë së sigurimeve “SCARDIAN”, anëtar i Bordit i Fondacionit Jahjaga dhe Zëvendëskryesues i Rrjetit Kosovar të Përgjegjësisë Sociale Korporative. Nga janari i vitit 2009, ai ka shërbyer si Ligjërues i Lartë i lëndëve Analiza e Biznesit (P11) dhe Kontabilisti në Biznes (P3) për programet e certifikimit profesional: Kontabilist i Çertifikuar dhe Auditor i Çertifikuar. Ai ka shërbyer si Kryesues i Zyrës së Komunitetit të Biznesit pranë Kuvendit të Kosovës, dhe Kryesues i Këshillit Konsultativ Fiskal, Konsulent në Agjencinë Gjermane për Bashkëpunim Ndërkombëtar (GIZ), Programe të Bankës Botërore, etj.
Arian Zeka është Magjistër i Shkencës (MSc) në Menaxhment, si dhe pjesëmarrës i Programit të Lidershipit “Open World” të Librarisë së Kongresit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Agim Vinca u lind më 22 maj 1947 në Veleshtë të Strugës, në Maqedoni. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Strugë. Studimet për Gjuhë dhe Letërsi Shqipe i kreu në vitin 1970, në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës, ku edhe magjistroi dhe doktoroi. Është profesor në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës, ku ligjëron Letërsinë e Sotme Shqipe. Agim Vinca është njëri nga poetët e njohur bashkëkohorë shqiptarë dhe njëri ndër studiuesit më të dalluar të letërsisë shqipe. Agim Vinca merret edhe me përkthime letrare. Ka marrë pjesë në tribuna e konferenca shkencore në Prishtinë, Shkup, Tiranë, Stamboll, Romë, Paris, Nju- Jork, Berlin etj. Jeton dhe punon në Prishtinë.
Ibrahim Berisha (1955)- gazetar, shkrimtar, profesor.
Kreu studimet për filozofi-sociologji në Fakultetin Filozofik të Prishtinës. Studimet master i kreu në Fakultetin e Shkencave Politike në Zagreb dhe në Fakultetin Juridik në Prishtinë. U doktorua në fushën e sociologjisë së komunikimeve. Me shkrime nis të merret që nxënës, kur publikon poezi në revistën “Pionieri”. Vazhdon me gazetari dhe letërsi në revistën e studentëve “Bota e re” dhe revistën për rini “Zëri”. Nga viti 1978-1999 punoi gazetar dhe redaktor i kulrurës në gazetën ditore “Rilindja” dhe “Bujku”, pastaj redaktor në revistat “Fjala”, “Ora”, “Ekskluzive”, “Albanica”, “Jeta e re”. Themelues i Qendrës për Informim të Kosovës (1990) dhe udhëheqës i saj (1991-1993). Ishte në grupin inicues të themelimit të Lidhjes Demokratike të Kosovës (1989).
Nga viti 2001, punoi ligjërues i gazetarisë dhe sociologjisë së komunkimeve në Shkollën e Gazetarisë “Faik Konica” dhe në Kolegjin AAB në Prishtinë, pastaj në Departamentin e Sociologjisë në Prishtinë ku vazhdon të jetë profesor i lëndëve nga fusha e komunikimeve dhe kulturës.
Disa nga librat e tij që përfshijnë vepra sociologjike e kulturologjike, poezi, tregime e novela, janë: Rrjetet e Kulturës, Shkrimtarët 1988, Vdekja e Kolonisë, Death of Colony, Mediakultura, Utopia reale, Mediat-Agjensët e komunikimeve, Konvergjenca intelektuale, Media dhe tranzicioni, Sociokulturë, Gruaja e vetmisë, Fryma e shiut, Të martën mbrëma, Origjina e rinjohjes, Hardhia e mureve, Sipërfaqja e së dieles, Fundi është i mundshëm, Kafazi i frikës, Fisi i mbretërve të humbur etj. Ka numër të punimeve akademike të botuara nëpër revista vendore dhe ndërkombëtare. Është përkthyer dhe përfshirë në antologji, në gjuhën gjermane, angleze, frenge, suedeze, sllovene, boshnjake, malazeze, maqedone, rumune etj. Ka fituar çmimin vjetor për librin më të mirë botuar në Kosovë (Origjina e rinjohjes) më 1997 ndarë nga SHSHK, çmimin për librin më të mirë të prozës (Gruaja e vetmisë) më 2000 MNF Tetovë, Çmimin Vjetor të Ministrisë së Kulturës për librin më të mirë me ese (2009), Çmimi për vepër letrare-100 vjetori i PEN-it International (Aroma e qiellit (2021), etj.
Jeton në Prishtinë.
Nedžad Korajlić u lind më 1963 në Bosnje dhe Hercegovinë. Ka kryer këto studime: Fakultetin për Siguri dhe Mbrojtje Publike në Shkup (1990), Shkollën e Lartë të Punëve të Brendshme në Beograd (1996), magjistraturën (2003) dhe doktoratën (2006) në Fakultetin për Kriminalistikë, Kriminologji dhe Studime të Sigurisë në Universitetin e Sarajevës.
Deri më tani ka punuar në shumë institucione dhe universitete të vendit dhe jashtë, ku ka ushtruar edhe pozita të larta udhëheqëse. Nga viti 2012 është dekan dhe profesor në Fakultetin për Kriminalistikë, Kriminologji dhe Studime të Sigurisë në Universitetin e Sarajevës, profesor në Kolegjin për Teknologji dhe Biznes në Doboj, profesor në Kolegjin “Logoscentar” në Mostar dhe profesor në Fakultetin Juridik të Universitetit të Sarajevës. Para vitit 2012 ka punuar profesor edhe në këto universitete: Universitetin e Zenicës, Universitetin e Travnikut, Universitetin e Beogradit, etj. Nga viti 2006 punon profesor në Fakultetin Juridik të Kolegjit AAB. Më 2016 u zgjodh edhe anëtar i Këshillit Drejtues të këtij institucioni.
Deri më tani ka publikuar mbi 50 punime shkencore, ka botuar edhe disa libra shkencor. Jeton dhe vepron në Bosnje dhe Hercegovinë.
Ligjëron lëndën:
Penologija
Adriatik Kelmendi u lind më 20 shkurt 1978 në Prishtinë. Është ligjërues në Fakultetin e Komunikimit Masiv në Kolegjin AAB. Po ashtu është edhe moderator, opinionist, gazetar, si dhe udhëheq emisionin “Rubikon”, i cili transmetohet në kanalin televiziv “Koha Vision”, ku trajtohen tema te ndryshme sociale. Po ashtu njihet dhe si shkrimtar dhe autor. Adriatik Kelmendi jeton dhe punon në Prishtinë.
Ligjëron lëndën:
Gazetari TV
Ka lindur më 27 korrik 1983, në Prishtinë. Karrierën e tij sportive e ka filluar që nga mosha 7 vjeçare në klubin zvicerran FC “Laussane Sport”, ndërsa atë profesionale e ka filluar në Ligue 1 të Francës në vitin 2000, në klubin (PSG) Paris Saint Germain, më pastaj në Klubin (OM) “Olimpique de Marseille”, ku ishte edhe kapiten i ekipit.
Nga viti 2009-2010, vazhdoi karrierën në Angli, në ekipin e Premier Ligue “Sunderland”, ku ishte edhe kapiten i ekipit, pastaj 2010-2011, në Turqi në ekipin nga Stambolli “Galatasaray”, në vitet 2011-2014, për ekipin italian të Serie A “Lazio” Romë, dhe së fundi në ekipin francez FC “Nantes”.
Përveç ekipeve të përmendura Lorik Cana nga viti 2003 deri më 2016, ishte pjesë e Kombëtares së Shqipërisë si dhe kapiten i saj, ku edhe mban rekord nacional prej 93 ndeshjesh të luajtura për ekipin kombëtar të Shqipërisë.
Dekretet dhe nominimet:
Lorik Cana është dekretuar dhe nominuar në shumë pozita si:
Loriku Cana nga viti 2016, mban edhe statusin e Diplomatit të Republikës së Shqipërisë.
Aktivitetet e bëmirësisë:
Përveç kontributit që ka dhënë në fushën e sportit dhe kulturës, Loriku ka treguar personalitetin e tij edhe në fushën e bëmirësisë.
Fadil Vokrri – (23.06.1960-09.06.2018) – anëtar nderi
Fadil Vokrri u lind më 23 qershor të vitit 1960 në Podujevë, ndërsa ndërroi jetë më 09 qershor 2018.
Me futboll nisi të merrej si 15-vjeçar, kurse si 17-vjeçar debutoi në KF “Llapi” në Podujevë. Më pas në vitin 1980 kaloi tek KF “Prishtina”, ku luajti 84 ndeshje dhe shënoi 33 gola me këtë skuadër në Ligën e Dytë, kurse në Ligën e Parë të Jugosllavisë në fanellën e Prishtinës pati 88 paraqitje dhe realizoi 22 gola. Periudha e viteve të 80-ta ishte e artë për Vokrrin, i cili në vitin 1984 debutoi në ekipin përfaqësues të Jugosllavisë, duke u bërë futbollisti i vetëm shqiptar që u paraqit në Përfaqësuese, ku regjistroi 12 paraqitje dhe shënoi 6 gola. Në vitin 1986 u transferua te Partizani i Beogradit ku në 27 ndeshje shënoi 13 gola. Ai me meritë e fitoi epitetin e legjendës së futbollit kosovar, pasi ishte bartës i flamurit olimpik në Lojërat Olimpike Dimërore në Sarajevë në vitin 1984, derisa në vitin 1987 ishte shpallur lojtari më i mirë në Jugosllavi. Në vitin 1989 kaloi në Francë te skuadra Nimes dhe më pas u transferua në klubin turk, Fenerbahçe ku luajti me mjaft sukses në edicionet 1990-1992. Pas karrierës në kampionatin turk ai u rikthye në Francë ku jetoi me familjen dhe luajti edhe për disa vjet për skuadrat e niveleve më të ulëta franceze, Bourges dhe Montluçon, para se t’i jepte fund karrierës.
Pas çlirimit të Kosovës, ai u kthye në atdhe, fillimisht për ta ndihmuar ish-klubin e tij “Prishtina”, në postin e drejtorit, kurse më pas në shkurt të vitit 2008 e mori timonin e Federatës së Futbollit të Kosovës, si njeriu më i duhur për ta drejtuar FFK-në drejt anëtarësimit në UEFA e FIFA. Më 15 janar 2016, Vokrrit iu besua mandati i tretë katërvjeçar si kryetar i FFK-së, detyrë kjo që e ushtroi deri në fund të jetës së tij (09.06.2018).
Ai ishte i diplomuar në Fakultetin e Menaxhmentit dhe Biznesit. Përveç gjuhës amtare zotëronte edhe gjuhën frënge, turke dhe serbo-kroate.
Me vendim të Kolegjit AAB, Fadil Vokrri do të mbetet anëtar i përhershëm nderi i Këshillit Drejtues të Kolegjit AAB.
