Lulzim Tafa është poet dhe profesor universitar. Ai ka lindur në vitin 1970 në Lipjan, Republika e Kosovës. Studimet themelore dhe të magjistraturës i ka përfunduar në Fakultetin Juridik të Universitetit të Prishtinës, ndërsa studimet e doktoratës në fushën e drejtësisë i ka përfunduar në Universitetin e Shtetëror Sarajevës.
Lulzim Tafa ka një përvojë të konsiderueshme si profesor i rregullt dhe profesor vizitor i lëndëve penale në disa universitete në Kosovë dhe jashtë saj. Gjatë karrierës së tij ai ka ushtruar funksione me rëndësi në tërë hierarkinë akademike, përfshirë poste menaxheriale në qendra kërkimore, fakultete dhe në shërbime universitare. Është anëtar i redaksive të disa revistave shkencore dhe anëtar i këshillave udhëheqëse të disa organizatave në fushën e shkencave juridike, të drejtave të njeriut, kriminalistikës, etj.
Aktualisht është U.D. Rektor i Kolegjit AAB, institucionit universitetar më të madh jopublik në Kosovë e në rajon, ku është shquar për udhëheqje kreative duke e bërë AAB-në qendrën kryesore arsimore të kulturës dhe artit në vend. Është themelues i Qendrës për mbrojtjen e të drejtave të njeriut në Kolegjin AAB si dhe i Qendrës Kulturore dhe i Teatrit profesionist “Faruk Begolli”.
Ka themeluar pesë çmime ndërkombëtare në fusha të ndryshme, përfshirë edhe Çmimin Ndërkombëtar për Letërsi dhe Arte “Ali Podrimja”.
Po ashtu është angazhuar për krijimin e lehtësirave për studentë me nevoja të veçanta dhe pjesëtarë të komuniteteve pakicë. Është edhe bashkëthemelues i British School of Kosova, që është shkolla më e madhe jopublike në Kosovë, si dhe i Televizionit ATV, njëra ndër shtëpitë kryesore mediatike në vend.
Nga Revista Euromenager dhe Unioni i Menaxherëve të Evropës në vitin 2014 është zgjedhur menaxheri i vitit në fushën e arsimit.
Si POET, Lulzim Tafa i takon plejadës së poetëve të viteve të nëntëdhjeta, në kohën kur në Ballkan kishin shpërthyer luftëra të përgjakshme si rezultat i shpërbërjes së ish-Jugosllavisë, kur popullit të Kosovës i kanosej shfarosja etnike dhe kulturore. Poezi ka filluar të shkruaj si nxënës i shkollës fillore. Poezitë e para i ka botuar në revista të shkollës së mesme, ndërsa librin e parë me poezi e ka botuar si student.
Lufta dhe katastrofa humanitare e vitit 1999 e gjeti në Kosovë dhe i shkatërroi shtëpinë, bibliotekën, librat, fotografitë dhe mbi 300 poezi në dorëshkrim. Pas luftës ai vazhdoi të merret me të drejtat dhe liritë e njeriut, duke promovuar paqen përmes artit. Ai gjithashtu është lobues për të drejtat e kafshëve. Falë angazhimeve të tij, Kosova ka miratuar ligje të ndryshme që kanë të bëjnë me mbrojtjen e të drejtave të kafshëve.
Megjithëse jurist me profesion, profesioni i tij primar dhe pasioni jetësor është letërsia. Ai është autor i shumë librave me poezi. Poezitë e tij janë të përkthyera në disa gjuhë të botës dhe të përfshira në shumë antologji, është shpërblyer me shumë çmime letrare. Veprat e tij deri më tani janë përkthyer në gjuhët angleze, gjermane, italiane, serbe, kroate, boshnjake, malazeze, turke, greke, rumune, rome, frënge, ukrainase, azere, suedeze, arabe, maqedone, ruse, sllovene, hungareze etj.
Ai është një nga poetët Kosovarë më të njohur në botë. Shtëpi të njohura botuese nga mbarë bota kanë përkthyer dhe botuar librat e tij, kurse shkrimtarë e kritikë letrarë nga vendi dhe bota e kanë vlerësuar lartë krijimtarinë e tij artistike. Për poezinë e Lulzim Tafës, kanë shkruar revistat më të njohura ndërkombëtare të fushës së letërsisë dhe i kanë botuar ato. Është njëri ndër poetët më të njohur dhe më të përkthyer të letërsisë shqipe në botë.
Është anëtar i rregullt i Akademisë Evropiane të Shkencave dhe Arteve, anëtar i rregullt i Akademisë së Arteve dhe Letërsisë, në Paris. Është fitues i shumë çmimeve dhe mirënjohjeve ndërkombëtare për letërsi, si: “Mihai Eminescu” në Rumani, “Nadje Namad” në Liban, “Radovan Zogoviq” në Mal të Zi, “Pablo Neruda” në Itali, “Aleksandri i Madh” në Greqi, “Ramadan Sinani” në Maqedoni, etj. Gjithashtu është laureuar disa herë me titullin “Doctor Honoris Causa” nga shumë universitete ndërkombëtare. Gjithashtu, Ai është dekoruar me titullin ambasador i paqes botërore nga Komiteti Botëror i Paqes me bazë në Indonezi.
Për kontributin e tij në fushën e letërsisë, në vitin 2018, Presidenti i Republikës së Kosovës, për kontribut të jashtëzakonshëm në fushën e letërsisë dhe artit e dekoroi me Medaljen Presidenciale të Meritave.
Librat e tij më të njohur janë:
Disa nga botimet në gjuhë të huaja:
Disa opinione të shkurta për krijimtarinë e Lulzim Tafës, të shkëputura nga recensione më të gjata:
Poezia e Lulzim Tafës kaherë përplaset për muret tona, ku buzëqeshja ka humbur veten dhe kot ecim pas gjurmëve të saj. Një zot e di se çdo të ndodh me atë buzëqeshje që nuk pranë duke na kërkuar sepse vazhdimisht ne po e humbim dheun nën këmbë. Këtë poet e shquan guximi intelektual, si dhe mënyra e artikulimit që e dallon nga poetët e tjerë të letrave shqipe, ku poetët shpesh e humbin rrugën e tyre dhe kurthohen në fjalë, duke e bërë kështu këtë poet njërin prej poetëve më interesantë që ka sot letërsia jonë.
(Ali Podrimja – Kosovë)
Lulzim Tafa në përvojën poetike të Kosovës dhe letërsinë bashkëkohore shqipe sjell një frymë dalluese, të veçantë, post moderne – që nga tonet parodike deri në dridhjen e tradicionales që është e rëndësishme për të gjitha letërsitë që kanë arritur pjekurinë. Lulzim Tafa është poet që nuk i frikësohet asgjëje, “fushëbeteja” e tij është gjuha, e aty, siç e dimë poetët nuk arrin t’i mundë askush. Poeti Lulzim Tafa është vërtetë poet i guximshëm, i talentuar, ngurrues ndaj mitomanisë folklorike e cila gjithmonë sulmon poezitë e disa popujve ballkanik. Për Tafën, si për të gjithë poetët e mëdhenj, poezia është “mrekullia e botës dhe fuqia e zotave” para së cilës gjithçka bie në harresë.
(Jevrem Brkoviq, Mali i Zi)
Lulzim Tafa është një poet i njohur nga Kosova, poezia e të cilit lexohet kudo në botë.
Me librin ‘Lutje e pazakontë’ lexuesve i’u prezantohet një “poet i pazakontë” i cili tanimë është një emër i njohur i poezisë jo vetëm në Evropë, por edhe më gjerë. Tafa është njëri ndër përfaqësuesit kryesorë të poezisë post moderne sot në Evropë, një poet i veçantë dhe që shkruan bukur. Sapo lexon vetëm disa vargje, has në një botë të panjohur dhe e gjen vetën në një univers jashtëzakonisht të bukur. Pas leximit ju do të jeni më të pasur dhe me një përvojë të paharrueshme.
(Atila Balazs – Hungari)
Momentet më të lumtura poetike të Lulzim Tafës ndodhin, megjithatë atëherë kur pështjellohen dhe kryqëzohen kohët dhe planet, kur poeti i këndon pemës së mollës që jeton në kujtimet e tij dhe ka mbijetuar bashkë me poetin tmerret e shkatërrimeve të luftës. Kur e lexon këtë poet shqiptar nga Kosova ke ndjenjën sikur po e lexon Zhak Preverin.
(Abdulla Sidran – Sarajevë – Bosnje dhe Herecegovinë)
Vargjet e poetit nga Kosova Lulzim Tafa janë emocion i mprehtë si një shpatë, janë të ashpra por të shkëlqyera. Ky poet të magjeps, si atëherë kur i këndon dashurisë ashtu edhe lirisë.
(Daniel Marian – Rumani)
Te Lulzim Tafa ekuilibri ndërmjet formës dhe substancës nuk është i çekuilibruar, ndërsa simbolika, mugujt e kuptimeve, nuk mund të themi se mungojnë. Autori kërkon t’i flasë universit të krijuar përmes identitetit të plasuar në varg, duke e konfiguruar pa shtypje, pa këmbëngulje në të shprehur, dhe pa ndonjë prapavijë poetike, por shpeshherë me nuanca të qëlluara paralajmëruese që mbetën ne kujtesë.
(Marius Chelaru – Rumani)
Që nga momenti i botimit të librit të tij të parë me poezi, Lulzim Tafa ka demaskuar me mjeshtri pushtimin dhe gjenocidin serb mbi popullin e Kosovës, dhunën e ushtruar mbi kulturën, fenë dhe letërsinë kosovare. Kjo letërsi, përfshirë edhe stilin e Lulzim Tafës është një formë origjinale e të shprehurit që ka magjepsur shumë studiues dhe antropologë. Këtë rigjenerim të historisë së përgjumur të një populli të lashtë, po e bënë Lulzim Tafa me poezinë e tij të spikatur.
(Peter Tase – Shqipëri – SHBA)
Për Lulzim Tafën, bota dhe koneksionet, bota dhe kontakti individual përbën lëndën e nevojshme përvëluese, së bashku me guximin e krijimtarisë. Mu për këtë poezia e tij nuk është ë bartur por e përjetuar, dhe gjithçka nis nga një rast, një motivacion, një kauzalitet. Autori furnizohet kështu sipas rendit me një program non-stop të botës, mbi raftet e së cilës gjendet gjithçka për çdo kënd. Ai definohet si një poet i ,”pandreqshëm’’, i joshur nga bota në të cilën jeton, dhe të cilën e transponon me një afsh të veçantë në poezinë e tij. Ky është njëherësh edhe profesioni i tij besnik, kur poeti nuk i vë kurrë pikë vargut.
(Monika Muresan – Rumani)
Në poezinë e tij, poeti Lulzim Tafa gjithmonë përpiqet të përshkruaj dy botët e tij të ndërlidhura: botën e brendshme me kujtimet, ndjenjat dhe ëndrrat, dhe botën e jashtme, atë realen (të vërtetën). Për këtë qëllim në poezinë e Lulzim Tafës janë vendosur dy mjete origjinale dhe efektive për të shprehur substancën poetike: kornizat dhe ‘’krahasimin e luftërave’’
(Daniel Lion – Rumani)
Lulzim Tafa është një poet shqiptar nga Kosova, stili i të cilit dallon nga poetet e tjerë të Ballkanit. Poezia e tij gërsheton lirikën me epikën dhe dramatiken, në përmasa të barabarta. Autori konstrukton figura stili/shprehje poetike interesante, mbi do shtigje që mund të konsiderohen si kufiri i atdheut të poezisë, së paku me një hap që depërton përmes portës së ëndrrës, tejmatanë së cilës, muzat derdhin në kosheren e tyre, mjaltin e qiejve të fjalës.
(Inger Lalander – Suedi)
Poezitë e Tafës janë amanetlënëse, të gërmuara me thonj dhe gjuhë (ashtu siç poezitë e veta i ka mihur poeti i madh grek Jergos Seferis) nga jeta, nga toka e Kosovës, por që vlejnë për të gjitha vendet dhe popujt. Në poezitë e Lulzim Tafës flet liria e errësuar, gejzeri i fuqishëm nga zemra e poetit. Këto poezi janë kushtrimtare nga hapësira e thellë në të cilën jeton ajo që është arketipe, iskone. Ato janë ruajtës besnik e të sigurt të akteve iskone, të cilat Tafa i bartë në kohën e vet. Ky poet, predikues i shpresës, bartë diellin mes për mes errësirave të kohës. Ashtu e kam parë, duke e lexuar poezinë e tij. Këso privilegjesh dhe nderimesh nuk ndodhin aq shpesh. Kjo fjalë imja hyrëse, është një dhuratë modeste për Tafën, për poezinë e tij dhe të gjithmbarshme shqiptare, e cila, jam i sigurt se do të jetë zbulim i madh evropian dhe botëror.
(Mirash Martinoviq, Mali i Zi)
Lulzim Tafa u përket poetëve vitalistë, neuromantikë, të ekzaltuar. Dëshmohet si një analist psikologjik subtil, duke kultivuar nganjëherë një humor të bindshëm sarkastik.
(Lucian Gruia – Rumani)
Poeti Lulzim Tafa shkruan në mënyrë të ndjeshme, të përjetuar, të sinqertë, të ngroh. Sensibiliteti dhe sensiviteti i tij transformohet dhe derdhet pothuaj në secilën poezi të librit, ku dy fytyrat kryesore femërore Teuta dhe Ajkuna (Una) janë shtylla kryesore, si zjarri dhe flaka, por edhe frymëmarrje, përmallime, ëndrra, kënaqësi, kujtime… Tafa i zbërthen ëndrrat. I vesh dhe i zhvesh metaforat, i njeh dhe i përjetëson, i peshon dhe i mat kohën dhe hapësirën, botën dhe shekullin… Ai interesohet dhe e vëzhgon rrugën e dritës, gjithmonë duke e vrojtuar edhe anën e errët, duke e balancuar si një drejtpeshues dhe pothuajse të njëjtën kohë në mes jetës së qenit dhe të njeriut, duke i shijuar frytet, por edhe mallkimin e krijimtarisë dhe zejes së shkrimtarit.
(Hristo Petrevski – Maqedoni e Veriut)
Poeti Lulzim Tafa posedon talentin për të transfiguruar realen në një regjistër lirik special, në konfesionet e shiut dhe të hijes, të jetës dhe vdekjes, të dashurisë së degdisur por, veçanërisht të shpresës se dhimbja do të tjetërsohet nëpërmjet dashurisë dhe besimit, në një mëngjes të ekzistencës së një ardhmërie tjetër. Dashuria është njëra nga shtyllat e poezisë së autorit, por edhe jeta e vdekja, dashuria duke pasur forcën për ta shndërruar kohën në jehonat e përmbushjes së shkretëtirës në zemrat e disave, në një oazë të frytit dhe ëndërrimit permanent. Lulzim Tafa posedon dijen për ta kuptuar fshehtësinë e pikave të vesës në qetësinë para agimit, si dhe tingujt e kambanës që paralajmërojnë ngjarjet e ardhshme.
(Ion Deaconescu – Poet dhe Studiues Rumun)
Poezia e Lulzim Tafës tingëllon si një bisedë inteligjente me lexuesin. Thënë troç, kjo është poezi që të bën për vete si me emocionin që transmeton, ashtu edhe me ekspresivitetin e saj gjuhësor. Lexohet lehtë, por nuk shlyhet kollaj nga kujtesa.
(Agim Vinca – Kosovë )
Asketizmi poetik për të pa treguarën, bashkëfajësi dhe bashkëvajtje, e parë në kontekst të epikës intime, është kjo një nga vlerat më të theksuara të poezisë së Lulzim Tafës në librin “ I kam edhe dy fjalë”. Ironia dhe paradoks për ekspozues, të disiplinuara dhe racionalizuara gjuhësisht, plotësojnë të përjetuarën kolektive, e cila duket si e vendosur në një pëlhurë harmonie të mistershme. Kjo brishtësi nuk është e vërteta, por pasion për të vërtetën, e cila synohet të thuhet me dy fjalë, po në fakt, as që thuhet dhe as që do të thuhet ndonjëherë pos me artin poetik, po, si në poezinë sa të pazëshme po aq alarmuese, të Tafës.
(Ibrahim Berisha – Kosovë)
Në vargjet e Lulzim Tafës funksionalizohet përmbushja e idealit të synuar: të shijuarit e bukurisë. Prandaj, strukturimi i ndjeshmërisë, i ideve, i motiveve, i temave, etj., sikur u ngjan vegimeve kombinuese në paralojën e një ankthi poetik, në të cilin sistemi i të shprehurit poetik mbështetet në ballafaqimin e botës reale me botën joreale, për të shpjeguar esencën e jetës përmes esencës së poezisë.
(Sali Bashota – Kosovë)
Lirikat e Tafës shquhen për ekonomizimin e skajshëm të fjalëve, nëpërmjet lojës gjuhësore, pa të cilën nuk ka letërsi, thotë shumë dhe përcjell mesazhe të gjithkohëshme. Poezia e tij ka aftësi të çuditshme komunikimi me lexuesin e sotëm. Jemi të bindur se ajo do të komunikojë edhe me lexuesin shqiptar, por edhe të huaj.
(Salajdin Salihu – Maqedoni e Veriut)
Fryma rebele, ironia e hollë deri në sarkazëm, shpërthimet e natyrshme e jo të stisura, që i gjejmë të rralla në poezinë shqipe, janë tiparet që e përshkojnë poezinë e Lulzim Tafës, i cili arrin të venit kufijtë ndërmjet epikës dhe lirikës, që do të thotë se herë-herë shpërfaqë një epikë lirike dhe sidomos një lirikë epike, në atë që mund të quhet poezi dashurie.
(Rrahman Paçarizi – Kosovë)
Lulzim Tafa konstrukton, herë pas here, figura stilistike dhe shprehje poetike interesante në kuadrin e një game variacionesh të ndryshme që ndërlidhen me opsionin e tij. Lulzim Tafa na pajisë me risi dhe cilësi, kurse libri i tij e pasuron lexuesin e huaj me personazhe legjendare dhe ide aktuale. Ai paraqet një frymë të shëndetshme lirike të një ajri të freskët në materie të letërsisë. Personazhet, vendet dhe ngjarjet, lexuesi i ndjek me një kureshtje të veçantë.
(Laura Rushani – Maqedoni e Veriut – Rumani)
Krijimtaria poetike e Lulëzim Tafës është e fuqishme e thellë dhe tronditëse në letërsinë më të re shqiptare. Vargjet e tij përshkohen nga një filozofi e thellë humaniste dhe janë tepër thumbuese për sjelljet e atyre që përfitonin në këtë kohë rrëmujë. Kjo kohë ku vepron katrahura ,intriga, shfrytëzimi, egoizmi, injoranca, dhe të gjitha të këqijat tjera poeti fton “shiun e shenjtë“ për pastrim të ndërgjegjes dhe lindjes së epokës së demokracisë dhe respektimi i drejtave të njeriut.
(Ile Demiri – Kosovë)
Lulzim Tafa krijon një poezi interesante që dëshmon forcën e personalitetit. Nëse dikush i kërkon Zotit guxim apo fuqi, Zoti nuk i jep guxim apo fuqi, por oportunitetin në të cilin duhet të zbulojë vetë se ka guxim dhe fuqi. Armiku në vargjet e tij i drejtohet Zotit për ndihmë, por më kot e ka, sepse Zoti nuk e ndihmon të ligun por viktimën.
(Baki Imeri – Maqedoni e Veriut – Rumani)
Te kjo formë e poezisë, leximin e kam bërë siç lexohet realiteti i kohës. Kësisoj Tafa me qëllim spikatë idenë e përsëritjes së temave. Me një fjalë kjo përsëritje e qëllimshme lexohet sikur koha apo ditët e javës që përsëriten, mirëpo ngjarjet ndryshojnë.
(Jeton Kelmendi – Kosovë)
Thellësitë meditative të Lulzim Tafës shfaqen me vjershërime të gamave koloristike me disponime herë si akuarele me puhiza të freskëta, e herë-herë me metafora të ngrysura monokrome. Lirizmi dhe dramaciteti bashkëveprojnë duke e kontrapunktuar njëri-tjetrin. Ndërkaq, mesazhet ndërthuren lakonikisht me skalitje mjeshtërore.
(Shyqri Nimani – Kosovë)
Lulzim Tafa, artin e së mundshmes, politikën, e bën art të letërsisë nëpërmjet figurave poetike: alegorisë, ironisë, satirës, metaforës, simbolit, krahasimit, epitetit, paradoksit etj., të cilat i shpërndan pak në tituj të poezive, më shumë në vargje. Por, nuk janë këto figurat që e bëjnë interesant këtë poet dhe as që i japin fund ligjërimit të tij.
(Berat Armagedoni – Kosovë)
Dashamirët e poezisë, në vargjet e Lulzim Tafës do të gjejnë kualitete të njëmendta të lirikes moderne para se gjithash: ngrohtësinë, hidhërimin, melankolinë, drejtpërdrejtshmërinë, kretinizmin, melodiziotetin. Gjuha e pasur dhe pikturale, po ashtu paraqet edhe një kualitet krijues të poetit, emotiviteti dhe butësia e të cilit , po ashtu paraqet cilësi, emotiviteti dhe butësia lindin nga ngazëllimi i sinqertë dhe ëndrrat, e gjithë kjo në pajtim me ngazëllimin dionizian dhe lamentim, kështu, individualja ngjitet me kolektiven, kurse lokalja me universalen, në ç’ mënyrë fitohet në rëndësinë më të gjerë estetike, të vizionit poetik dhe në metaforizimin e pasur të shprehjes.
(Milutin Gjuriçkoviq – Serbi)
Poezia e Lulzim Tafes është semiotikisht zemër prekëse: ajo është në modusin e përhershëm të hulumtimit, prandaj edhe nga lexuesi kërkon po ashtu po atë. Me fjalë të tjera, madje edhe ajo që duket si poezi dashurie, nuk është (domosdo) (vetëm) poezi dashurie. Vargjet e tij Tafa opsesivisht i ushqen me motivet e gjakut, duke orientuar kështu në përvojë vetanake të çmendurisë së palogjikshme të luftës por edhe duke përkujtuar atë sesi dhe sa poezia mund të jetë universale, madje edhe kur pikëmbështetjet e veta i ka në periudhën shumë konkrete të një realiteti tragjik. Poezia e Tafës është rekonstruksion i detajuar i atij realiteti, reminishencë e trazuar ndaj pamfletit universal. Secila nga poezitë e tij është një enigmë e episodes së përgjakshme të historisë e së cilën lexuesi, duke e çshtresesuar, i palos copëzat e ngjarjeve historikisht të vërtetuara.
(Tina Laco – Bosnjë e Hercegovinë)
Lulzim Tafa është poet i cili e le të hapur mundësinë e interpretimit të shumanshëm. Mënyra e të shkruarit që ka përzgjedhur ai, vetvetiu nënkupton se ai nuk i imponohet lexuesit. Përkundrazi, ai e lë atë lirshëm që ta shijojë poezinë e tij dhe që pastaj nëpërmjet shumësisë së interpretimit të gjykojë në mënyrën e vet.
(Xhemajl Peci – Kosovë – SHBA)
Lulzim Tafa e kundron botën si një dhuratë të bekuar dhe të përjetshme. Ai din ta deshifrojë dritën e brendshme të fjalëve. Fjalët e tij bëjnë dritë, sepse ato janë drita e përjetshme e shpirtit shqiptar. Lulzim Tafa i jep prioritet elegancës së ligjërimit poetik. Poeti është pronar i përjetimeve shpirtërore në kontekstin e ndjenjave që manifestohen. Autori të befason me thellësinë e përshkrimit të momenteve dhe përjetimeve. Vargjet e tij duken si do perla neo romantike me vlera post moderniste që nuk e anashkalojnë gjininë hijerëndë të variantës klasike. Herë-herë, revolta e poetit është e provokuar nga manifestimi i egër dhe i pamëshirshëm i kapitalizmit të xhunglës që shkon duke pluhurosur vlera tradicionale, morale dhe normale.
(Lucian Gruia – Rumani)
Poeti Lulzim Tafa është një lirik delikat dhe i ndjeshëm, i cili shkruan për mjedisin e tij, për jetën dhe dashurinë intime, për atdheun dhe natyrën, për patriotizmin dhe universin dhe tema e motive të tjera pak a shumë të zakonshme. Aq sa është kombëtar dhe patriotik (“Teuta”, “Skënderbeu”), po aq është edhe humanist dhe kosmopolitan në solidaritet dhe tolerancë, duke treguar dashurinë dhe besnikërinë e pa fshehur jo vetëm për të vetin, por edhe për të gjithë kombet e tjerë përreth.
(Bajram Haliti – Poet dhe Studiues Rom)
Lulzim Tafa është një poet që shkruan pastër, thjesht dhe njerëzisht. Ai pothuajse në mënyrë të perfeksionuar përdor gjuhën dhe kombinimet stilistike figurative, si në mënyrë të drejtpërdrejtë ashtu edhe në atë kuptim simbolik. Nuk kërkon ndonjë eksperiment moderniteti apo avangarde në veprën e tij, por, siç do të thoshte Tolstoi: “Ai e do vetëm atë që është e mundur dhe e arritshme për mendjen njerëzore, në poezinë e këtij poeti – gjithçka është në vendin e vet. Lulzim Tafa na ndihmon të kuptojmë të pakuptueshmen dhe ta duam atë që dhemb.
(Vladimir Alexandrovich – Rusi)
E gjej veten duke lexuar veprën e Lulzim Tafës dhe duke zbuluar talentin e tij të madh në këto kohë shumë të trishta, kur Evropa është shkatërruar nga lufta Rusi-Ukrainë dhe unë jam e goditur nga largpamësia e tij nga vargjet e tij për paqen dhe luftën, fjalë për fjalë e magjepsur nga stili i veçantë, inovativ dhe i paparë i vargjeve të dashurisë. Ato janë referenca erotike të këndshme dhe delikate që tregojnë pasionin e njeriut, por ka edhe shumë kompozime me aludime për vdekjen në minuetin e zakonshëm mes Erosit dhe Thanatosit. Poezia e tij është një formë rezistence, një formë dëshmie dhe proteste.
(Claudia Piccinno – Itali)
Poezia stoike e Lulzim Tafës na jep një shembull të rrugës që duhet ndjekur në mundimet e fatit tonë, që kujton të vërtetën e lashtë të trupit hermetik për analogjinë midis qiellores dhe tokësores. Pas perdeve të iluzionit, një stisje gjithnjë e më të papërshtatshme, gjejmë një vetvete që, ndërkohë që përfshihet në rrjedhën e jetës së përditshme, ruan distancën e nevojshme për të mos u tretur në dallgët e saj.
(Dymytro Chystiak – Ukrainë)
Përmbajtja e përgjithshme e poezive të Lulzim Tafës është shpëtimi nga të gjitha llojet e anomalive socio-psikologjike-shpirtërore që ndodhin në botën e shekullit të 21-të. Marrëdhënia midis botës dhe gjendjes mendore të imazhit mishërohet jo nga peizazhet e përgjithshme, por nga faktet e gjalla, konkrete të jetës. Kaosi dhe ngjarjet kaotike, luftërat, konfliktet, lojërat politike, incidentet dhe masakrat që mbizotërojnë në mbarë botën, marrin përmbajtje të thellë në vargjet e tij, duke u paraqitur herë me nuanca ironike, herë me ngjyra të ashpra-realiste, thelbi i ngjarjeve universalizohen dhe ngrihen nga aspekti i të vërtetave njerëzore.
(Elnara Akimova – Azerbajxhan)
Lulzim Tafa është një poet që dramën e tij jetësore përpiqet ta përmbledhë, portretizojë dhe pastaj ta unifikojë me pamjen e botës përreth nesh. Mendimet e tij janë të qarta dhe koncize.
Në mënyrë precize ai e bën të mundur vendosjen e një komunikimi të plotë dhe pothuajse të përsosur me lexuesit. Që në fillim kur bëhet fjalë për poezinë e këtij poeti, është e domosdoshme për të përcaktuar arritjet estetike dhe veçantitë e lirikës së tij.
(Jože Brenčič – Slloveni)
Lulzim Tafa në poezi nuk e merr rolin e të urtit siç dinë t’i vënë vetës detyrë disa krijues. Ai niset prej një pike. Niset thjeshtë; pa fjalomani; merr rrugë të gjatë vetëm me një trastë bote të tij të domosdoshme. E arrinë aty ku ka planifikuar, por pa barrën e rrugës, pa ngarkesat e jetës. Ai e shijon rrugën dhe ngjarjet që i dalin para. Tafa, me krijimet e tij e prinë rrugën me imazhe poetike para të cilave e lakmojmë ne të tjerët ( të tjerat). Guximshëm e lakmojmë.
(Naime Beqiraj – Kosovë)
Poezia e Lulzim Tafës është parabolë dhe paradox post modern, që spikatë realitetin që përplaset me mënyrën e kundrimit të gjânavet nga mendësia (edhe poezia) tradicionale. Tafa e bân risemantizimin e mitit të kronosit me gjuhën e tij lakonike dhe me mjetet vetanake shprehëse. Tafa nuk flet, ai krijon imazhe, i ngatërron ato qëllimshëm, që lexuesi t’ rivendosë si në ni mozaik ‘puzzle’, tu e bâ secilën fjalë poetikisht figurë në vete, ngjarje… Tuebâmje Thjeshtë, poezia e Tafës asht kufini ndarës mes estetikës dhe profanës mondane.
(Halil Matoshi – Kosovë)
Kur lexova poezinë e Lulzim Tafës për herë të parë, më pushtoi një ndjenjë e çuditshme e jetës së Rozmarit. Referencat e tij të qarta për jetën e përditshme dhe për më tepër referencat e tij të sakta për mitet dhe simbolet më tërhoqën teper shumë vëmendjen.
(Reza Hosseini – Iran)
Poezia e Tafës është poezi e dy poleve që në vetvete janë të kundërta: në njërën anë është poezi e vuajtjes dhe e dobësisë. Kurse në anën tjetër, është poezi e moralit të lartë dhe idealit, ku përfundimisht e dyta e mposhtë të parën. Autori Tafa e ka talentin që me pak fjalë të thotë shumë dhe të rrëfejë një histori të tërë.
(Ardit Mehmetaj – Kosovë)
Vargjet e Tafës kanë një kusht për t’u lexuar, ato zbresin në fushat e rrafshëta, në kthina të pa ekspozuara, në bjeshkët e thepisura dhe në mjedise shoqërore të shpërfaqur. Poezia e Lulzim Tafes apostrofon personifikime të ndryshme, tendenca që shtyjnë mendjen e njeriut për të gjykuar një rrjedhë normale të shoqërisë, bastardimet duke rrëshqitur në emër të patriotizmit drejt grykësisë, pangopësinë e neveritshme. Poezia e tij apostrofon personifikime të ndryshme, tendenca që shtyejnë mendjen e njeriut për të gjykuar një rrjedhë normale të shoqërisë, bastardimet duke rrëshqitur në emër të patriotizmit drejt grykësisë, pangopësinë e neveritshme.
(Mergim Bekteshi – Kosovë)
Poezitë e Tafës janë poezi të pasura me një konglomerat figuracionesh si dhe të ndërtuara përmes një “horizonti” imagjinativ. Gjuha me të cilën realizohen këto poezi tregon lirinë e poetit që e ka në lirikë gjë e cila i mundëson lexuesit që poezisë së tij t’i jap interpretime të ndryshme pa e kufizuar. Një gjë të tillë e mundëson mungesa e pikësimit në fund të vargjeve. Poezitë e Tafës nuk janë të ndërtuara me një ritëm të njëtrajtshëm ato përbëhen nga forma e lirë, gjë që mundëson leximin e tyre vetëm me një frymë.
(Kreshnike Bruqi – Kosovë)
Venera Kabashi- Llunji u lind më 12 dhjetor 1968 në Prishtinë.
Ka mbaruar Fakultetin Filologjik, Degën e Gjuhës dhe të Letërsisë Angleze, ndërsa studimet e magjistraturës në Universitetin e Kalgarit në Kanada.
Ka përfunduar specializimin për Metodat Bashkëkohore të Mësimdhënies në Bournemouth, Angli, një specializim tjetër në Programin Zhvillimor për Udhëheqje të Lartë dhe Shkollën për Integrime Evropiane në Prishtinë.
Studimet e doktoratës së parë i ka përfunduar në Fakultetin e Shkencave Sociale të Universitetit Europian të Tiranës, Departamenti i Marrëdhënieve Ndërkombëtare dhe Shkenca Politike, me temë: “Nacionalizmi si ideologji në programet e partive politike shqiptare në Kosovë pas shpalljes së pavarësisë së saj” dhe mori gradën shkencore: Doktor i Filozofisë në lëminë: Marrëdhënie Ndërkombëtare dhe Shkenca Politike.
Studimet e dyta doktorale i ka përfunduar në Universitetin e Europës Juglindore (SEEU) në Maqedoni, në Fakultetin e Gjuhëve të Huaja, Kulturës dhe Komunikimit me temë: “Aspekti morfologjik, sintaksor dhe semantik i mbiemrave: Krahasim i përkthimit nga gjuha angleze në gjuhën shqipe” duke e marrë gradën e dytë shkencore: Doktor i Shkencave filologjike në lëminë e Gjuhës dhe Letërsisë angleze.
Ka përvojë pune nga viti 1991 si ligjëruese në Universitetin e Prishtinës dhe në Kolegjin AAB që nga themelimi i tij.
Në vitet 2002-2005 ishte këshilltare politike e ministrit të Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, ndërsa në prill të vitit 2008 u emërua këshilltare politike e ministrit të Punëve të Jashtme.
Venera Llunji ishte anëtare e Asociacionit për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut me seli në Frankfurt /Gjermani, Dega në Prishtinë, gjatë viteve 1992-1999; anëtare e grupit punues pranë OSBE-së në procesin e monitorimit të projekteve për zhvillimin e Institucioneve të Përkohshme Vetëqeverisëse të Kosovës dhe në projektet për implementimin e standardeve për Kosovën sipas Rezolutës 1244; anëtare e grupit punues në projektin për reformë të kapaciteteve në administratë publike në vendet e Evropës Jug-lindore; pjesëmarrëse në grupin koordinues të UNIFEM-it në Planin e veprimit për barazi gjinore në Kosovë. Ka marrë pjesë në shumë konferenca ndërkombëtare dhe kombëtare.
Ka përkthyer tre libra nga fusha e politikës : “Meritojmë Mëvetësi”, “Republika e Kosovës” dhe “ Helmimi- gjenocid modern”.
Në vitin 2005 është shpallur Qytetare Nderi e qytetit Kalgari në Kanada.
Nga viti 2014-2018 ishte dekane e Fakultetit te Gjuhëve të Huaja, Departamenti i Gjuhës Angleze në kolegjin AAB. Tani është Pro-rektore për marrëdhënie ndërkombëtare dhe bashkëpunim në Kolegjin AAB.
Jeton në Prishtinë. Është e martuar dhe ka dy fëmijë.
Aktualisht është ligjëruese dhe Prorektore për Shkencë dhe Kërkime në Kolegjin AAB në Prishtinë, Kosovë.
Ajo ka doktoruar në Universitetin e Gentit në Belgjikë në vitin 2019 me temën mbi gjuhën dhe rolin e nacionalizmit etnik në konfliktin shqiptaro-serb në Kosovë.
Hulumtimi i saj fokusohet në dimensionet e shumanshme dhe komplekse të gjuhës dhe shumë gjuhësisë në Kosovë dhe Ballkan në përgjithësi, si nga këndvështrimi historik ashtu edhe bashkëkohor dhe me vëmendje të veçantë ndaj nacionalizmit etnik, ndërtimit të identitetit dhe konfliktit ndërgrupor.
Puna e saj është botuar në revista të njohura përfshirë Nationalities Papers, Ethnicities, dhe Springer.
Prorektor për Komunikim dhe Inovacion – udhëheq shërbimet për menaxhimin e studentëve, Zyren për Marrëdhënie me Publikun, si dhe sektorë të tjerë brenda Kolegjit AAB.
U lind në Preshevë. Studimet master në fushën e Komunikimit dhe Gazetarisë i ka mbaruar në Prishtinë.
Në Kolegjin AAB është inkuadruar që nga themelimi i këtij institucioni. Këtu ka ardhur nga fusha e medias, ku ka bërë përvojë si gazetar e redaktor në redaksitë informative të televizioneve kombëtare të Kosovës.
Në AAB fillimisht ka menaxhuar me Zyrën për Informim dhe më pas ka zgjeruar angazhimin edhe me udhëheqjen e Administratës dhe shërbimeve të saj.
Është i angazhuar edhe në procesin mësimor, në Fakultetin e Komunikimit Masiv.
Ligjëron lëndët:
Gëzim Shabani u lind më 4 shtator 1987 në Lipjan. Studimet bachelor në fushën e Ekonomisë (2010) dhe studimet master për Menaxhment dhe Informatikë (2013) i ka kryer në Kolegjin AAB. Ka përfunduar studimet e doktoratës në drejtimin e Turizmit, në Universitetin St. Kliment Ohridski në Maqedoni.
Ka ndjekur disa trajnime në fushën e menaxhimit dhe financave, po ashtu ka botuar punime shkencore në revista vendore e ndërkombëtare në fushën e menaxhimit, marketingut, turizmit. Është i certifikuar për kontabilitet dhe shkathtësi të komunikimit, është anëtar i Bordit të Institutit AAB për kontabilitet dhe auditorë të certifikuar.
